Orpg|| Lauren & Tessa

Christabella Maria Martinez

We doen eerst even met zijn allen wat warming ups, voor Broadway moest iedereen apart een dans doen voor de toetsen die er aan zouden komen.
Wel moest je in een koppel, een man dus samen met een vrouw en we moesten zelf wat bedenken.
We konden uit een paar nummers kiezen.
Hiermee moesten we verder gaan, ik was druk samen met de jongen bezig welke danspassen we zouden doen en hoe of wat.
De volgende les zouden we weer verder gaan met de dans van over 2 weken maar ons docent vond het ook belangrijk dat we hier alvast aan begonnen.

Alice April Anderson

Uiteindelijk gaat de bel weer. Ik loop de kleedkamers in en kleed mij om. Dan loop ik naar buiten. Ik zoek naar Enrique, maar kan hem niet vinden. Wél zie ik Jason staan. Hij loopt op mij af.
"Het spijt me, Lis." zegt hij op beteuterde toon. Ik kijk hem in zijn ogen aan en de spijt is echt van zijn blik af te lezen. "Oké oké, het is al goed." Ik glimlach even. Hij vliegt mij om de nek en geeft mij een knuffel. Als hij mij weer los laat, zegt hij nog: "Ik mag alleen die gast niet van je. Veel te stoer, ik vind hem niks voor je." Licht geschokt kijk ik hem aan. "Dan vind je dat maar, ik hou van hem, dat is wat geldt voor mij." Ik draai mij om en wil weglopen, maar hij houdt me tegen. "Ik heb je gewaarschuwd, he." Dan steekt hij mij voorbij en loopt weg. Verbouwereerd blijf ik staan, maar herstel mij weer. Ik loop naar even naar buiten, waar ik op een bankje ga zitten.

Enrique Emanuel Salvador

Mijn docent had mij even aangehouden om wat te vragen en uiteindelijk kon ik weer door.
Ik loop naar het lokaal van Alice maar kan haar daar niet vinden, dan loop ik naar de aula maar ook daar is ze niet te bekennen.
Ik loop naar buiten en zie haar daar dan al snel op een bankje zitten.
Ik loop achter de bankjes langs en ga achter Alice staan, ik sla mijn handen voor haar ogen "rara wie ben ik" zeg ik dan met een glimlach.

Austin Miller

Ik loop de gang op, waar ik Bella zie lopen. "Hella!" roep ik enthousiast en loop even iets sneller om haar in te halen. Ik grijns als ik bij haar dat en dan lopen we verder naar de kantine.

Christabella Maria Martinez

''Hola'' had ik geantwoord met een glimlach op Austin toen hij aan kwam lopen.
Eenmaal bij de kantine pakken we allebei even wat te eten en rekenen we af.
We lopen samen naar een tafeltje toe waar we aan gaan zitten, ik pak heel even mijn fles water uit mijn tas en neem daar een paar slokken van.
'' Buen provecho '' zeg ik dan met een glimlach tegen Austin.

Alice April Anderson

"Oh, ben jij het, mijn geheime minnaar?" zeg ik al lachend en draai mij dan om. Ik ga op het bankje staan en sla mijn armen om Enrique. "Nu ben ik net iets groter dan je." grijns ik en geef hem een kus. Enrique springt over de bank zodat hij ook op de bank staat. "Dat vind ik niet eerlijk." zeg ik met een pruillip en kijk zielig.

Enrique Emanuel Salvador

Ik stap van de bank af en ga voor Alice staan, ik til haar nu op.
"Zo beter dan ?" Vraag ik dan aan Alice met een grote glimlach.

Austin Miller

"Enjoy your meal." grijns ik. Ik neem een hap van mijn eten en daarna een slok van mijn water. Ik neem weer een hap van mijn eten.

Christabella Maria Martinez

Na een klein tijdje heb ik mijn eten op, ik neem het dienblad van mij en Austin mee en leg ze even weg.
Ik loop weer terug richting het tafeltje waar Austin en ik zaten, opeens word er van achter armen om mij heen geslagen "heey lekkerding" hoor ik iemand achter mij in mijn oor fluisteren, ik voel opeens lippen in mijn nek.
Ik schop naar achter en draai me dan om, ik geef volop een rechtse in het gezicht van de jongen.. Het was weer de jongen van de mustang.
"pervertir , déjame en el infierno solo" zeg ik dan kwaad en loop weg weer terug naar Austin toe, ik laat de jongen op de grond liggen.

Alice April Anderson

Ik klem mijn benen rond Enrique zijn middel. "Hmm, ingeveer." zeg ik terwijl ik doe alsof ik nadenk. Ik geef hem een kus op zijn voorhoofd en leg mijn hoofd wat tegen hem aan.

Enrique Emanuel Salvador

Ik lach eventjes om Alice "nou mevrouw u bent wel erg veeleisend hoor, eerst zijn mijn kussen al niet goed en nu is dit ongeveer goed" zeg ik dan.
Ik geef een kus aan Alice en til haar eventjes iets hoger "zo beter dan" zeg ik dan weer met een glimlach.

Austin Miller

"Ola, ik moet beginnen oppassen met jou zeker?" Ik grijns en kijk even naar de jongen, die terug recht komt. Zo te zien heeft ze er goed opgeslagen. Ik neem een slok van mijn drinken.

Christabella Maria Martinez

Ik kijk even verbaasd op naar Austin maar moet dan eventjes lachen.
Ik kijk ook even naar de jongen, zijn vrienden waren inmiddels ook op af komen lopen en waren een beetje schaapachtig aan het lachen.
"Je bent ingemaakt door een meisje" zegt een dan lachend.
Ik zucht even en rol met mijn ogen.
Ik neem nog een slokje drinken en stop dan weer mijn drinken in mijn tas.
Het blijft heerlijk weer zie ik als ik even naar buiten kijk "heb je zin om straks mee naar het strand te gaan als we klaar zijn met school en als het zo mooi blijft ?" Vraag ik dan aan Austin.

Alice April Anderson

"Het kan er mee door." giechel ik. Plots begint mijn maag te rommelen, ik leg mijn handen op mijn buik. "Ik denk dat er eentje hier honger heeft." zegt Enrique lachend. Ik moet ook even lachen en kruip dan over zijn nek heen. Ik spring over hem en land met mijn twee voeten op de grond.

Enrique Emanuel Salvador

Ik pak even Alice haar hand vast "ik denk dat we beter nog maar even wat te eten kunnen halen" zeg ik dan met een glimlach tegen Alice.
We lopen samen naar de kantine.

Austin Miller

"Hmm, ik weet niet of ik wel mee wil met je." zeg ik serieus. Bella kijkt mij ongelovig aan. Onmiddellijk begin ik te grijnzen en zeg al lachend: "Tuurlijk wil ik mee, gekkie." Ik zie Enrique en Alice de kantine inlopen, ik zwaai even kort naar hen. Dan kijk ik weer naar Bella.

Christabella Maria Martinez

Ik had me ook even omgedraaid en naar hen gezwaaid.
Ik kijk weer naar Austin "je bent best wel een klein beetje gemeen soms" zeg ik dan met een pruillipje.
"Ik gemeen ? Nooit !" Zegt Austin dan bekakt.
Ik schud mijn hoofd en lach om hem " nee je bent inderdaad nooit gemeen " zeg ik dan met een glimlach.

Alice April Anderson

We pakken onze dienbladen mee naar de tafel waar Bella en Austin zitten. Austin zit te grijnzen, ik ga zitten en trek een wenkbrauw op naar hem. "Ook een goeiemiddag." zeg ik wat lachend.
Ik pak een hap van mijn eten, maar al snel bevalt het mij niet. Ik kan met moeite alles nog binnenhouden. Ik verschuif mijn dienblad wat verder van mij weg en pak nog wel mijn flesje water tevoorschijn. Ik neem er een slok van.

Enrique Emanuel Salvador

Ik kijk even op naar Alice die haar blad weg schuift "als je het niet lust mag je best wat van mij pakken" zeg ik dan met een kleine glimlach.
"Of voel je, je niet lekker ?" Vraag ik dan nog wat bezorgd aan haar.

Austin Miller

"Ik lust het gewoon niet." antwoordt Alice met een glimlach. Ik kijk even naar haar eten en dan weer naar Bella. Ik neem een slok van mijn drinken.

Christabella Maria Martinez

Ik leg even wat mijn hoofd op mijn handen en kijk naar het heerlijke weer buiten.
Wat had ik nu al graag buiten gezeten.
Opeens begint de lamp boven ons tafeltje heel vel te schijnen, ik kijk verbaasd naar boven.
De lamp zou vast wel kapot zijn of iets.. Dacht ik bij mezelf.
Alice en Enrique waren inmiddels ook klaar met eten, ik kijk even naar hen als ze het dienblad wegbrengen en kijk dan nog even naar Austin die zit te glimlachen, ik glimlach even terug.

Alice April Anderson

"Ik ga even naar toilet." zeg ik tegen Enrique en geef hem een por. Ik pak mijn tas mee en loop naar de toiletten.
Onderweg kom ik de fee - als ik het zo mag noemen - tegen. Ze houdt mij vast bij mijn arm en trekt mij mee de toiletten in. "Ze is hier ergens." fluistert ze. "Ik voel het." Ik kijk haar verbaasd aan. "Wie is hier?"
"Heb je ook niet een beetje een duizelig gevoel?" Nu ik er over nadenk, ja eigenlijk wel. "Euhm... Ja." zeg ik zacht. "Die tweede persoon die we zoeken is hier. Ze is haar krachten op dit moment aan het gebruiken." zegt ze. "Hoe dichter je bij diegene komt, hoe duizeliger je zal worden. Help me zoeken!" Afwachtend kijk ik haar aan. Dus ik moet steeds meer en meer duizelig worden? Oké.
Ze heeft me een duwtje tegen mijn schouder. "Alice!"
"Ja ja, ik help je wel. Als ik iets merk, zoek ik je." zeg ik met een kleine glimlach. "Je kan mij bereiken door je te concentreren en in te beelden dat ik naast je staat. Dan krijg ik een soort van signaal dat je me nodig hebt." zegt ze en loopt dan snel weg. Ik kijk haar achterna. "Oké..." mompel ik.
Ik zucht en werk mijn make up wat bij. Dan loop ik terug naar de kantine. Daar wordt het duizelig gevoel steeds sterker en sterker. Ik moet mij bijna vastgrijpen aan een tafel om niet onderuit te gaan. Ik loop naar Enrique en het duizelig gevoel verhoogt en verhoogt alleen maar. Enrique komt naar mij toegesneld voor ik nog maar de kans krijg om onderuit te gaan.

Enrique Emanuel Salvador

Snel loop ik op Alice af, ik houd haar vast.
'' Kom ik ga je afmelden en breng je dan naar huis '' zeg ik dan tegen haar.
'' Maar.. '' wil Alice antwoorden maar ik schud mijn hoofd '' geen gemaar, je kan nauwelijks blijven staan '' zeg ik dan tegen haar.
Ik loop met haar richting de balie en meld haar af en zeg daarbij dat ik haar even thuis ga brengen.
Ik loop met Alice naar buiten, onderweg haal ik nog even haar spullen uit haar kluis en loop dan met haar richting de villa.

Austin Miller

"Wat zou er plots zijn met Alice?" denk ik luidop. "Misschien zwanger?" zeg ik al lachend en grijns naar Bella.

Christabella Maria Martinez

Ik kijk verbaasd op naar Austin maar merk dan al snel dat hij een grapje maakt, ik geef hem een klein duwtje '' klink niet elke keer zo geloofwaardig joh '' zeg ik dan lachend.
'' Maar misschien is ze gewoon niet zo lekker '' zeg ik dan.

Alice April Anderson

Plots houdt de duizeligheid op, of in ieder geval is het een pak minder. Ik stop abrupt en kijk Enrique aan. "Ik voel me weer stukken beter." zeg ik met een glimlach. Hij kijkt mij ongelovig aan. "Ik beloof het als ik mij slecht voel, ga ik wel naar huis." Hij blijft mij ongelovig aankijken. "En ik breek nooit beloftes." zeg ik met een glimlach en sla mijn armen om hem heen. Ik ga op mijn tippen staan en geef hem enkele korte, tedere kusjes.

Enrique Emanuel Salvador

Ik stop Alice eventjes en kijk haar bezorgd aan "weet je het heel zeker ? Ik wil niet dat je straks en dadelijk te veel doet en dan alsnog flauwvalt of iets" zeg ik dan tegen Alice.

Austin Miller

"Ik vind haar wel lekker." zeg ik en wiebel met mijn wenkbrauw. Ik grijns naar Bella en zeg dan nog: "Jij bent gewoon lichtgelovig, ik ben serieus hoor!" ik laat een verontwaardigde blik op mijn gezicht verschijnen.

Christabella Maria Martinez

Ik begin nu volop te lachen '' Austin ! '' zeg ik dan lachend, ik grijp mijn buik vast die gewoon pijn begon te doen van het lachen.
Ik val van het bankje af zo op de grond, maar ik kan nog steeds niet stoppen met lachen.. ik schaamde me ergens voor mijn lach maar ik kon gewoon niet stoppen.
Uiteindelijk kom ik met betraande wangen overeind en ga weer op het bankje zitten, een aantal mensen in de aula kijken mij verbaasd aan.. ik veeg intussen mijn tranen weg.

Alice April Anderson

"Ik val niet flauw." zeg ik met een glimlach en trek aan Enrique zijn arm. Hij biedt even weerstand, maar laat zich dan voort trekken. Uiteindelijk laat ik hem los en lopen we terug naar school.
Aan de balie meld ik mij weer aan. De duizeligheid werd weer sterker. Naar ik moet ze helpen zoeken, want blijkbaar is het heel belangrijk. Hoe meer we het schoolgebouw we in lopen, hoe erger de duizeligheid wordt.
Ik houd Enrique tegen. "Kunnen we euhm... Wat buiten staan? Het is toch lekker weer." Ik glimlach kort en kijk hem in zijn ogen aan.